| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بسم الله الرحمن الرحیم
امروز وارد هفتمین سال وبلاگ نویسی ام شدم. درست دهم دیماه سال هزار و سیصد و هشتاد و پنج در حالیکه هیچ شناختی از وبلاگ و وبلاگ نویسی نداشتم تنها از روی یک اتفاق ساده و با دیدن اولین وبلاگ سعی کردم یکی مثل آن را بسازم و اینطوری شد که وارد جرگه ی وبلاگ نویسی شدم و چقدر طول کشید تا به تجربه بدانم لینک کردن یعنی چی؟ چطوری باید عکس بگذارم؟ و دانلود و آپلود چیست؟ و .....!
اما اولین نوشته ام را اینطور شروع کردم:
« ....تصمیم به نوشتن گرفتم زیرا حس میکنم در این وانفسای دروغ و دغل، کژی و کژدمی ، جهل و تجاهل ، فروش فریاد و ستاندن نفس ، زمزمه ای باید کرد و شاید نجوا، تا بگوش خود بشنوم، صدای زمهریر زنده بودن را . پس خواهم نوشت، برای خود خواهم نوشت. امید و دو صد امید دارم هر نفس کشی در این ساحل غرق و هواخواهان نفسی تازه کنند. پس خدایا مددی رسان. حب و بغضم، مهر و کین توست، اگر خودت خواهی. »
در طی این مدت، وبلاگ اولم به خاطر اینکه نوشتم راه حل فرهنگ باتون نیست فیلتر شد!
وبلاگ دومم بعد از انتخابات سال 88 ابتدا فیلتر و بعد برای محکم کاری مسدود شد! در وردپرس وبلاگ درست کردم وردپرس کلا فیلتر شد! و ...
بگذریم
امروز که به گذشته نگاه می کنم، می بینم پر بوده است از حوادثی که به سرعت برق و باد آمده و رفته است و هر روزش برای من و شاید برای خیلی ها، بسان سالی گذشته! و پر بوده است از دلشوره و بی خوابی و ناراحتی ها و دعواها و عصبیت ها و البته دوستی های بادوام و مقطعی، و دشمنی های بی سرانجام و بحثهای بی پایان!
خسته ام. اما به این دنیای مجازی دلبسته ام. وبلاگ نویسی برای من نه برای اثبات چیزی است و نه برای نفی چیزی دیگر. من در پی جایی هستم، برای ابراز عقیده ام و برای گفتن از علایقم و اینجا این امکان را به من داده است. همانطور که به هر کسی که وبلاگی درست کند این امکان را می دهد. برخلاف نظر کسانیکه آن را دنیای مجازی می خوانند، برایم حقیقی است، چون وجود دارد و حضور من در آن، جای کسی را تنگ نکرده و نمی کند. قسمتی از من، جزیی از آن شده و هست. من در اینجا هستم تا بیشتر بخوانم. هستم تا بیشتر بدانم. هستم تا دانسته هایم را با هر کس که در پی ان باشد، به اشتراک بگذارم و هستم تا چشم بسته از آنچه در پیش روست غافلگیر نشوم. هر چند افق پیش رو هر روز تیره و تارتر از روز قبل می شود.
طی این مدت بسیار آموختم و دانستم که دنیا، دنیایی نیست که بتوان آن را تکان داد و فقط باید مراقب بود که در اثر بادهایی که می وزد تکان نخوریم و ریشه کن نشویم.
بزرگترین دستاورد وبلاگ برای من این بوده که هر چه بیشتر خواندم، بیشتر دانستم که کمتر می دانم!
بله ثمره ی این دنیا برایم این بود:
دانستنی ها، همچون یک اقیانوس است و سهم من از این دانسته ها، نمی از این اقیانوس بیکران!
امیدوارم سالهای سال در کمال صحت و سلامت و بدون عینک و عصا و لرزش دست اینجا باشید و بنویسید تا دوستان از وجود شما و قلم شیوا و روانتون بهره ببرند .
فکر نمی کنم لازم باشه از نوشته های قشنگتون تعریف کنم چون سابقه ی دوستی کسانی که اینجا حضور دارند از من بیشتره و در نتیجه با نوشته های خوب شما کاملا آشنایی دارند
"آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است"
راستی من همیشه به این موضوع فکر می کنم که اگه یک زمان این موتورهای جستجو و سرچ از کار بیفتند چه خاکی به سرم بریزم ؟!!!
بی نت مباد زندگانی ....
صحت و سلامت را که شکر خدا دارم اما عینک مطالعه دارم و عصا بر نمیدارم هرچند گاهی بسیار عذاب می کشم
کاش می شد هر تعریف و تمجیدی که از روی نظر لطف شما نوشته شده را برداشت و به جای آن سوت گذاشت
راستش من چندی قبل بس که از وبلاگ نویسی خسته شده بودم می گفتم دنیای بدون نت دنیای بهتری بود. اما اخیرا به جای حرص و جوش گاهی می خندم خلاصه اینکه حال و روزم بد نیست و گاه عاقلم و گاه دیوانگی می کنم
من برعکس شما از بحثهای سیاسی و عقیدتی فرار می کنم شاید به این خاطر که سالها در دنیای واقعی درگیر این بحثها بودم و به بی نتیجه بودنشون پی بردم
آمدم اینجا برای اینکه آرامش داشته باشم . سعی می کنم نوشته هام یک پیامی داشته باشند ...گاهی وقتا هم فقط برای این می نویسم تا خاطراتم رو تو وبلاگم ثبت کنم برای اینکه فراموش نشن .
خوشبختانه من در مجازستان با گروهی آشنا شدم که یک از یک بهتر بودند همه شون با معلومات و با سواد و اهل مطالعه برای همین خیلی چیزا ازشون یاد گرفتم و خوشبختانه دوستی هامون تا الان تداوم داشته .
یک حسن بزرگ دوستان مجازیم اینه که همه شون شوخ طبعند ...در عین حال هیچ کدومشون لودگی نمی کنند و مرزها رو زعایت می کنند .
خاطرات خوشم از مجازستان اینقدر زیاده که خاطرات بدم رو تحت الشعاع قرار می ده .
کار خوب را شما کرده ای و خوشا بحال شما با این دوستانتان و البته بیشتر بحثهای من دینی و اعتقادی بوده و تاریخی تا سیاسی
والبته هر بار فیلتر شدم تعجب کرده ام و بیشتر از من دوستانم! چون همیشه آرام نوشته ام و اهل تندروی نبوده ام
منم اولین وبلاگم رو خودم بدون کمک احدالناسی درست کردم و همه چیز رو خودم بدون اینکه از کسی سوال کنم یاد گرفتم ( به جز یک مورد که فهمیده بودم و نفهمیده بودمش ! )
هیچ کدوم از وبلاگهام فیل تر نشده
ولی تا دلتون بخواد خودم دست به خود زنی زدم !
شونصد تا وبلاگ دارم وبلاگهام اینقدر زیادند که گاهی وقتا یکی دو تاشون رو کاملا فراموش می کنم و بعد از مدتها وقتی می بینمش کلی ذوقشو می کنم ! بعد کلی فکر می کنم تا پسوردش رو به خاطر بیارم !
حسن داشتن وبلاگ زیاد اینه که ادم آلزایمر نمی گیره !
شونصدتاااااا ؟!
گاهی دو سه ساعت بعد از برگشتنش یادش می افتاد بچه را شونصد کیلومتر آنطرفتر ول کرده و امده 
بله از فراموش کردن یکی دوتا از وبلاگها معلومه که با وبلاگ زیاد هوش و حواس ادم سرجاش می مونه
یاد یکی از دوستانم افتادم. هر جا می رفت، پسر پنج شش ساله اش را هم با خود می برد. ولی وقت برگشتن یادش می رفت برش گردونه!!
کوثر جان ! این قالب که خیلی قشنگه ! من از قالبهای ساده خیلی بیشتر خوشم میاد تا قالبهای اجق وجق !
به نظر من که این خیلی قشنگه ...البته من چه کاره بیدم که نظر بدم ؟!
قالب را عوض کرده بودم و ظاهرا سنگین بود. گزارشات رسیده از اقصا نقاط عالم نشان میداد که راحت باز نمی شه
عوضش کردم به قبلی که همین باشه و کوثر خانم چند تا قالب شکیل و سنگین و زیبا معرفی کردند که ظاهرا مال بلاگفا بود و نشد استفاده کنم.
نظر شما و دوستان همگی مهمه و امیدوارم کاملا شفاف سازی کرده باشم
سلام
مبارکا باشه ...صد سال به این سالها ... تفلد نورسیده مبارک
سلام
ممنوووووون. بفرمایید داخل دهانتون رو شیرین کنید. خیلی خوش آمدید
سلام
مبارک باشه
انشااله که سالهای سال بنویسید و مخاطبان استفاده نمایند
بحث های بی سر وته مجازی گاهی دامن ما را هم میگیرد که سعی میکنیم به کوتاهی اش بپردازیم.
سلام حسین آقا
ممنون از شما
بله اینجا که فرمودی برخلاف همه جا این کوتاهی بهتره.
شما که ماشاءالله، خوب کنایی نویسی و موجز نویسی و نکته بینی اختیار کردی
قربان شما
سلام عموجان.صبحتون بخیر
ئئئئئئئه فریبا خانم هم اینجان؟!
عموجان پذیرایی کنین لطفا ایشون همشهری خوب من هستند
خیر مقدم فریبا خانم
قالب من که برای همه انتخاب میشد!!!!صفحه ای باز میشد که میتونستم انتخاب کنم
چمدونم والله
ولی خداییش قشنگ بودن نه؟؟؟
سلام و صبح عالی متعالی
قبلا خودم رفتم کشف کردم و شفاف سازی شدم که ایشان اصفهانی هستند
بله خب لطف کرده تشریف آوردند.
بک تکه از اون کیک تولد میدم خدمتشون
خب نشد!
منم ساکم حتما!
بله خیلی قشنگ بودند و حسنش این بود که ساده و سبک بودند! قسمت نبود انگار
با سلام خدمت شما جناب ستاریان ..
از وبلاگ مریم جان به اینجا اومدم !
اولین بار هست سر میزنم ..
امیدوارم مهمان ناخوانده نباشم !
ظاهرآ دست از کسب مقام برداشته اید !!
کامنت های شما رو تو وبلاگ مریم خانم میخوانم.
ُ تصمیم گرفتم سری بزنم به وبلاگ خودتون ..
تولد وبلاگتون هم مبارک!!
موفق باشین ..
خدمت شما سلام و خیر مقدم عرض می کنم
خوش آمدید. مهمان حبیب خداست قدمتان سر چشم.
بله دیگه فعلا استعفا دادم و از مسابقات برای کسب مدال کناره گیری کردم
من بیشتر با کامنتهام معروفم تا با وبلاگم! کامنتهای فله ای من مشهور عام و خاص است.
ممنونم و شما هم موفق باشید با شعرهای بسیار زیبایی که می نویسید.
سلام
وبلاگ نویسی یک رسالت است اگر بدانیم و آگاهانه ابزار امیال و آرزوهای دیگران نشویم...حرف حق را بزنیم هر چند به کام برخی تلخ بیاید... این ها را برای خودم گفتم نه شما...خیلی اوقات شده حرف های حقم را فروخورده ام
آمدم برای کلاس های سیره امام موسی صدر هر چند که شما استادید...یاران صدری ها که بنا ست دور هم کتاب های امام را مرور کنیم سی هفته شاید هم بیشتر شاید برداشت های مختلف ما از امامی که هرگز ندیده ایم حقیقی تر شود...
صبا سلام می رساند زیاد!
سلام
یعنی خلاصه اینکه وقت نوشتن خدا را در نظر بگیریم.
استاد کجا بود! با اینکارتون مرا بردید به سالهای دور، آنزمان که هفت هشت ده نفر جمع می شدیم برای خواندن نهج البلاغه، استادمان که عاشق علی و نهج البلاغه اش بود توی فتح خرمشهر شهید شد و ما ماندیم بی نهج البلاغه و بی علی!
به صبا خاتم سلام برسانید خیلی زیاد. هر دو توی امتحانات موفق باشید
عرض تبریک. وبلاگ آدم یک جورایی مثل بچه آدم میشه. آدم خودش قد کشیدنش رو میبینه و لذت میبره. و اینکه آدم میتونه درد دلش رو تو وبلاگش بنویسه واقعا نعمته
ممنون. بقول امروزی ها دخیخن
نامه ی خصوصیم رسید؟؟؟؟؟
ممنون بله رسید
در حال بررسی موضوع هستم
....
ممنون از قالبهایی که معرفی کردید
اما انگار برای بلاگفاست و برای بلاگ اسکای کار نمی کنه!
امروز اینجا سومین وبلاگیه که ط ن ب میگیرماااااا
یک معنی دیگه اش اینه که من کلی مدال از دست دادم
این دنیا جاییه که مثل هیچ جا نیست
یه مکان دنج وراحت برای نوشتن ودانستن
از آشنایی ما مدت زیادی نمیگذره ولی عموجان من در این مدت اندک هم چیزهای زیادی ازشما یادگرفتم
خوشحالم که بزرگوارانی چون شما در کنارم هستند وبزرگترین درسشون بمن از خود گذشتگی وصبره
بله لطف خداست و من خدا را شاکرم که دوستانی نصیب من کرده، و همگی اهل دین و فضل و همه اهل هنر و کمالات هستند
خب بسلامتی!
آغاز هفتمین سال وبلاگنویسیتون مبارک
امیدوارم سالهای سال بنویسین وما بتونیم از مطالب خوبتون استفاده کنیم
ممنونم و من هم امیدوارم از شما یاد بگیرم
سلام و
ط
ن
ب
سلام
و تمام مدالها مبارک باشه