این یادداشت را دراردیبهشت سال 1387 نوشته ام. امشب که به دنبال مطلبی می گشتم  به آن رسیدم ودیدم امروز هم این یادداشت حرفی برای گفتن دارد.  با توجه به تورمی که احمدی نژاد به مردم هدیه داده است و قدرت خریدی که با آزادسازی  بی رویه قیمتها از مردم گرفته است و جالب اینکه از آنان  طلب کار هم هست که دارد عدالت را اجرا می کند! و به دنبال نامزد سازی برای انتخابات بعدی است تا بنا به توهم خود کرسی دولت را همچنان دراختیار جریان خود داشته باشد،آرزویی که هرگز به آن نخواهدرسید چون همین که بنا به توصیه رهبری به مجلس این چند ماه را بدون حادثه سپری کند باید کلی خداوند را شکرگزار باشد.

.......................................................................................................................................

هر روز كه مي گذرد بيشتر از پيشتر ابعاد ناشناخته و ناگفته هاي جالب و درس آموزي از سيره نظري و عملي حضرت امام خميني بر ما آشكارتر مي شود.

در هفته هاي گذشته كه مرجع گرامي حضرت آيت الله سيدعبدالكريم موسوي اردبيلي با مديرعامل و جمعي از مسولان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در قم ديداري داشتند ضمن بيان نظرات و نگرانيهاي خود كه در بعضي از رسانه ها و سايتهاي خبري منعكس گرديد به خاطره اي از يكي از ديدارهاي مسئولين نظام چنين اشاره نمود:

در دوره نخست وزيري آقاي ميرحسين موسوي نان خيلي ارزان بود و گفته مي شد نان به اين ارزاني را مردم فكر مي كنند مجاني است و مي خواستند يك مقدار قيمت نان را گران كنند قرار شد آقاي میرحسين موسوي با امام صحبت كند. تا او اين صحبت را شروع كرد امام آن چنان عصباني شد و گفت شما آمده ايد نان مردم را گران كنيد؟ آيا انقلاب يعني نان مردم را گران كردن؟ امروز نان را گران مي كنيد فردا ساير چيزها را گران مي كنيد. اين نمي شود. ما در آن زمان با اين برخورد امام فهميديم راه گران كردن بسته است و اين كار با وجود مخالفت امام انجام نخواهد شد. (روزنامه ايران 9/2/87)

با اندك تاملي در متن اين روايت تاريخي كه به صورت خاطره در آمده روشن مي شود مراد و منظور حضرت امام از مخالفت با گران شدن نان تنها به جنبه اقتصادي آن – كه البته در جاي خود مهم و قابل توجه است – مربوط نمي شود آنچه از اين خاطره كوتاه اما پر معني به ذهن مي رسد آن است كه امام در وراي پديده گراني با عبور از حيطه اقتصادي آن به جهات معنوي و رواني و آسيب هاي حاصله از آن توجه دقيقي داشته و بر اين باور بوده اند كه اين پديده تاثير منفي غير قابل انكاري بر باورهاي مردم نسبت به اصل و نتيجه انقلاب شكوهمند اسلامي خواهد گذاشت و لذا با مخالفت خود خواسته اند در برابر اين رخنه رواني و بنيان برافكن سدي ايجاد نمايند و با عتاب خود راه را بر ديگر پيشنهادهاي آتي مبني بر گران شدن ساير اقلام مايحتاج عمومي مردم براي هميشه مسدود نمايند.

به عبارت بهتر امام با ابراز اين مخالفت به افزايش يك يا دو ريالي نرخ نان و توان يا ناتواني قشر يا اقشاري از مردم در پرداخت هزينه بالاتر از خود عكس العمل نشان نداده اند هر چند اين جنبه هم از نظر ايشان كه همواره دلسوز قشر محروم و مستضعف و پابرهنه بودند فاقد حساسيت و اهميت لازم نبوده است . امام به اين نكته مهم توجه داشته اند كه با گران شدن نان و پس از آن اقلام ديگر اين ذهنيت در ذهن جامعه نقش خواهد بست كه انقلاب دارد از اهداف خود فاصله مي گيرد و مسولان با گران كردن مايحتاج مردم ديگر مانند ماهها و سالهاي نخستين پيروزي انقلاب آنگونه كه بايد و شايد به فكر و امنيت رواني آنها در مقابل پديده گراني و سختي معاش و معيشت نبوده و نيستند و اين خسارت كمي نيست چه با سست شدن رشته هاي ارتباط با مردم و گسيخته شدن حلقه اي بهم چسبيده آنان در دفاع و حمايت و پشتيباني از انقلاب و نظام مقدس اسلامي ديگر سرمايه اي براي اين انقلاب باقي نمي ماند و در صورت تداوم ريزش نيروهاي وفادار به انقلاب در اثر پديده گراني ، تداوم ناامني هاي اجتماعي و سلب آزادي هاي حريم و حقوق شخصي اشخاص قطعا انقلاب اسلامي در مراحل آينده رشد تكاملي خويش دچار بحران هايي جدي خواهد گرديد كه عبور سرافرازانه و پيروزمندانه از هريك از اين بحران ها كه نه در ارتباط با عنصر و عوامل خارجي بلكه مرتبط با متن و توده مردم است كاري بس مشكل و طاقت فرساست .

اميد كه مجلسيان عزيز و دولتمردان به پي آمدهاي زيان بار و بنيان برافكن سياستهاي نادرست اقتصادي كه منجر به پديد آمدن پديده شوم گراني شده و مي شود بيش از پيش توجه داشته و در برابر آسيب هاي غير قابل جبراني كه از اين رهگذر بر پيكره انقلاب وارد مي آيد تدابير لازمه را بينديشند.