سلام

سلام 

این بار به جای بسم الله الرحمن الرحیم، نوشتم سلام، سلام هم نام خداست و چه نیکو نامی دارد این خدایی که ما را در رسیدن به هم و در ابتدای کلام، توصیه بر سلام کرده.  

سلام به تک تک شما دوستان بسیار عزیزم که لطفتان همیشه شامل حالم بوده و مرا از یاد نبردید و با کامنتهای پر از مهر و محبت خودتان، در روزهای سخت و پر مشغله، یاد کردید.  

باور کنید وقتیکه مجال و فرصتی بهم دست می داد تا به سرعت به این خانه بیایم و کامنتها را به فوریت تایید کنم و بروم پی کارهایی که انگار تمامی نداشت. دچار حسی مرکب و متضاد از غصه و شادی می شدم. از دوری ارتباط غصه می خوردم و از دیدن نام نازنین ِتک تک شما، که از وجود و حضور سالم شما خبر میداد، محظوظ می شدم.  

با تاخیر آمده ام و عذرتقصیر بابت آن دارم که امیدوارم با بزرگواری ببخشید. اینترنت پرسرعتم وصل شد و حرفهای زیادی برای گفتن دارم. اما فعلا می خواستم فقط سلام کنم و این سلام رو تکرار کنم و تا شاید با سلامی مکرر در مکرر جبران مافات کرده و پاسخی شایسته و درخور، به سلام های شما داده باشم.  

هر چند معلوم نیست که تا کی باشم اما فعلا چون می نویسم پس هستم لابد!

ان شاءالله که همیشه زیر سایه ی توجهات حضرت حق باشید و همچنان در همیشه ی ایام سر زنده و شاداب بمانید. هزاران گل تقدیم به شما دوستان گلم

مرخصی

بسم الله الرحمن الرحیم 

سلام به همه ی شما دوستان عزیز  

از موعد اتمام قرارداد مغازه ۲۵ روز مانده و با صاحب ملک برای تمدید قرارداد بتوافق نرسیدیم و فعلا که قرار شده مغازه را خالی کنم. در این ۲۵ روز باقیمانده، باید همه اجناس را جمع بکنم و دنبال مغازه هم بگردم و اگر مغازه ی تازه ای پیدا کردم به آنجا نقل مکان کنم و اگر نه باید شغل عوض کنم! در نتیجه باید کل اجناس مغازه را با فوریت، رد کنم تا مغازه را سرموعد تحویل بدهم! فعلا هیچ چیز برایم معلوم نیست و در بلاتکلیفی بدی هستم. شاید ظرف چند روز آینده نظر صاحب ملک عوض شد و همینجا ماندم. اما فعلا که کلی فکر و خیال و کاررررر دارم.
امروز کامنت را بسته بودم و الان این را نوشتم که دلیل غیبتم معلوم باشد و بدانید که چه شده و نگرانم نباشید. خلاصه اینکه این مرخصی اجباری و از روی اکراه است. چند روز و یا شاید چند هفته نباشم. پس با عذرخواهی از دوستانی که کامنتشان بی جواب ماند و از همه ی شما به خاطر همه ی محبتهایتان ممنونم، همگی را به خدای بزرگ میسپارم و دعاگویتان هستم

عذرخواهی

بسم الله الرحمن الرحیم 

سلام. سلام به شما دوستان بسیار عزیزی که با وجود تعطیلی ناخواسته ی این وبلاگ، همچنان به اینجا سر می زنید و پیامهای محبت آمیزتان را با نگرانی و یا با اشتیاق به بازگشت این بنده ی روسیاه، در اینجا گذاشته اید. همانطور که تعدادی از دوستانم می دانند، حقیقتش این است که، چند عامل باعث تعطیلی به یکباره ی این وبلاگ شد. اول بیماری دیسک کمر و ارتروز زانو نشستن را برایم صعب و سخت کرده بود، ولی من بی توجه به  آن، همچنان با تحمل درد، می نشستم و می نوشتم و به همه ی دوستانم سر می زدم، تا اینکه لپ تاپم خراب شد و همزمان سرویس ای دی اس ال خانه و محل کارم قطع شد. تعمیر لپ تاپ هزینه ی گزافی می خواست و وضع جسمانی هم مرا از تامین این هزینه بر حذر میداشت. به هر حال دسترسی به اینترنتم به یکباره از میان رفت، می خواستم در اولین فرصت خدمت شما برگشته و لااقل توضیحی بنویسم که به دلایل بسیاری نشد و نتوانستم. امیدوارم عذرم را بپذیرید. الان مودم دایال آپی روی کامپیوترم نصب کردم و سری زدم و با انبوه پیامها و کامنتهای شما مواجه شدم. در نتیجه با وجود انکه دلایل تعطیلی این وبلاگ همچنان پابرجاست، بر خود فرض و واجب دیدم تا در جواب پیامهای شما، این چند سطر را بنویسم. برای همه ی شما دلتنگم و امیدوارم به این وسیله رفع نگرانی کرده باشم. برای بار دوم امیدوارم که مرا ببخشید، اگر اینطور باعث تشویش و نگرانی و چشم انتظاری شما دوستانم شدم. 

هر کجا که هستید دعا می کنم سلامت باشید و در پناه خدا. 

.... 

نظرات تاییدی نیست چون معلوم نیست با اینترنت دایال آپ دوباره کی بتوانم برگردم.