کــــویــــر ســــبــــز

شهدا در گمنامی

بسم الله الرحمن الرحیم  

فضل الله المجاهدین علی القاعدین اجراً عظیما   

هر آن کو شود کشته ز ایران سپاه
بهشت برینش بود جایگاه

 

در سالگرد حمله ی نظامی عراق به ایران، شاید روزهای مناسبی است که بیشترین یاد و احترام  را بتوان نثار شهدایی کرد که از جان خود گذشتند و با کمترین امکانات در مقابل ارتش متجاوز دشمن ایستادگی کردند و به شهادت رسیدند. گرچه آنان همواره شایسته ی یاد کردن هستند. اما افسوس که آنها در زندگی در گمنامی زیستند و در گمنامی به شهادت رسیدند، و در وبلاگستان کسی نیست که حتا در چنین روزهایی، یادی از آنان بکند و با دو خط نوشته نامشان به نیکی ببرد و تجلیلی بکند. بله آنها در کشوری که برایش جان دادند، و نزد ما ملت که برایش کشته شدند، هنوز هم در گمنامی و در غربت بسر می برند.   

 

به یاد حماسه سازان و شهدای جنگ 

دست من خورد به آبی که نصیب تو نگشت غواص اروند 

بیایید به جبهه ها، به آسمان سری بزنیم

 

مصطفی ستاریان یکشنبه 2 مهر 1391 ساعت 20:15
نظرات 17 + ارسال نظر
نورالهی چهارشنبه 5 مهر 1391 ساعت 14:30 http://denkenserfahrung.blogfa.com

سلامی مجدد
شرمنده
یاداشت پیشین مربوط به اینجا بود!
باز هم یاد باد آن روزگاران یاد باد

وصال چهارشنبه 5 مهر 1391 ساعت 01:04 http://rej3at-e-sadr.blogfa.com

کی و کجایش را نمی دانیم
آنقدر با عجله از تاریخچه مرورگر پاکش کردیم که دیگر اتفاقی هم شده گذارمان نیافتد آن طرف ها
اما نگران نبودیم...بیشتر پیروز چون تا شما ضربه مهلک به حریف نزنید این گونه به هم ریخته و عصبی نمی شود که این طور اهانت کند
ضربه تان کاری بوده بدون شک

وصال سه‌شنبه 4 مهر 1391 ساعت 22:39 http://rej3at-e-sadr.blogfa.com

سلام
پیام خصوصی
جدی بگیرید!

محمد فرضی سه‌شنبه 4 مهر 1391 ساعت 14:29 http://khodashenasi.ir/post/author/782744

با سلام و تشکر از حضورتون. این ژست ادمو هوایی می کنه و به یاد شهادت و جنگی می افته دستتون درد نکنه.
اما در مورد نظرتون عرض کنم: اونا با صراحت نگفتن که مادخ خداست نه لازمه حرفشون اینه چرا که همون طور که نوشتین و این نشون میده که به بحث واردید در حلقه وین به این نتیجه رسیدند که اصالت با حس است و تجربه که همون نظریه هیوم شد و در نهایت گفتن حقیقت و واقعیت اونه که در آزمایشگاه قابل تجربه و حس باشه و غیر اون اصلا اعتباری نداره و ما اصلا روش بحث نمی کنیم. لذا نه تنها خدایی فراتر از این ماده وجود نداره بلگکه هر چیز غیر مادی مثل ملائکه و جهان اخرت و ...رئ هم انکار کردن. لذا بنا بر حرف اونا ماده و ازلی و ابدی است که همون واجب الوجود اثبات شده میشه. در واقع اونا به زور کلی منکر خداوند متعال و. هر چیز مارائی شدن و تمتم مقدسات رو به بازی گرفتن. ایا تا اینجا درسته یا تلقی حقیر غلط بوده و نیاز به توضیح بیشتری داره..

قاسمفام سه‌شنبه 4 مهر 1391 ساعت 09:41 http://aknun.blogsky.com/

سلام

* یاد و نام آن عزیزان گرامی باد.

* وقتی از آن ایثارگران بزرگ، چماقی بر کوفتن و تحدید حقوق مردم می‌سازند، گاهی پرهیز در این باب، پرهیز از همراهی با کاسبان و سوداگران خون شهداست.

* زبان عاطفی و احساسی درباره جنگ و شهدا، فضا را برای بحث‌های عقلانی در این باب تنگ کرده است.

کوثر سه‌شنبه 4 مهر 1391 ساعت 08:58

سلام وصبحتون بخیر

سلمان دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 23:57 http://salmanmohammadi2.blogsky.com/

خدا همة کوشندگان حقیقت، همة کشتگان راه حق، همة مجاهدان وطن، و همة فداییان آزادی و استقلال و عدالت و همة حقیقتهای بزرگ را بیامرزد و ما را ادامه دهندة راه ایشان قرار دهد. بمحمدٍ و آله صلی الله علیهم اجمعین.
بابی انتم و امی.
یا لیتنی کنت معکم و افوز معکم.

آه از که سخن میگویم؟
ما بی - چرا - زندگان ایم
آنها به - چرا - مرگِ - خود - آگاهان اند

ممنون از شما که یاد شهیدان را زنده میدارید. خدا برادر شما را هم بیامرزد. بمحمدٍ و آله صلی الله علیهم اجمعین.

مهدی نادری نژاد دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 17:22 http://www.mehre8000.blogfa.com

با سلام
باید بگویم به خانم محبی که شهید یک صفت است بر یک عمل . داوری نیست . مستند این صفت را در قرآن کریم سوره آل عمران می خوانیم.
شعر مولوی بسیار کارساز و شور انگیز است.
کجایید ای شهیدان خدایی

نجیبه محبی دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 15:39

سلام

شهادت به نظر من یک مسئله است که باید قضاوت در مورد آن را به عهده خدا بگذاریم نیت آدمها را خدا می داند اگر از انان که از کشورمان در برابر حمله بیگانگان دفاع کردند تاکید می کنم دفاع کردند را تا امروز تحت عنوان قهرمان ملی نامگذاری می کردیم این اتفاق نمی افتاد که بر سر اینکه آنها شهید اند این همه ماجرا پیش بیاید، ما در اشتباهات هولناکی می کنیم و ارزشها را به ضد ارزش تبدیل می کنیم، مثلا واژه هایی مثل عدالت مهرورزی و ... خیلی تهی از معنا شده شهید هم همینطور.
خیلی مسائل قابل طرح است، مثلا اینکه سهمیه شهدا و جانبازان را ما آیا اصلا درست طراحی کردیم؟ و چرا باید طراحی ما طوری باشه که نه تنها انها که آن سهمیه را ندارند بلکه آنها که دارند هم خجالت بکشند اگر بگویند ازش استفاده می کنند.
در اینکه جنگ ما تا یک جایی حداقل بی هیچ شکی جنگی بود که ما آغاز کننده اش نبودیم فکر نمی کنم شکی باشه. اما هنوز انگار پزهای روشنفکری مانع این است که بدانیم خانواده شهدا چه تنهایی وحشتناکی را تجربه می کنند تجربه ای که انها مجبور اند سکوت کنند در قبال آنجه هستند چون ...
من فقط یک خاطره می گویم در کلاس ما دو نفر رتبه 2 بود، همه می دانستند یکی از انها رتبه دوی سهمیه است، نفرت بدی شامل حال ان رتبه 2 ای بود که همه احساس می کردند اوست که سهمیه دارد،نهایتا یک روز آن آدم در جلوی همه بچه ها گریه کرد و گفت من 2 سهمیه هستم بدونید همه بدونید و بعد رفت.
این بنده خدا بعد ماجرا با من بیشتر دوست شد، شاید چون من کمتر این سهمیه و ... برایم مهم بود اگرجه که من هم به شکل فعلی آن اعتراض دارم، بیشتر باید امکانات لازم برای انها فراهم شود نه وارد کردن آنها بدون دانایی لازم. ولی به هر صورت این رفتار بچه های کلاس آنهم در علوم انسانی ، آن هم در دناشگاه تهران که مثلا غایت القصوای دانشگاههای ماست ان هم در مقطع فوق لیسانس نفرت انگیز بود.
این دوست من یبه سوادش بسیار بسیار کمتر از بجه ها بود در این شکی نیست اما پدر این دوست من قبل از به دنیا آمدنش شهید شده بود یعنی این آدم هیچ تصوری از پدر نداشت
ما فراموش می کنیم کجا باید انتقاد کنیم به که باید انتقاد کنیم وتا چه حد باید انتقاد کنیم.
خلاصه ما انها را خوب معرفی نکردیم نه شهدا را نه خانواده شهدا را.

محمد مهدی دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 14:56 http://1sobhe14.persianblog.ir/

سلام
هر روز و هر چه می گذرد این جمله معنی و مفهوم بیشتری می یابد. «خوشا به حال انان که با شهادت رفتند.» و براستی خوشا بحال انان رفتند و نزد خدای خویش روزی می خورند و باز هم خوشا به حال انان که دوران بعد از خود را ندیدند!
خداوند یاد و راهشان را هرگز از ما دور نفرماید انشاا...

سیدعباس سیدمحمدی دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 13:02 http://seyyedmohammadi.blogsky.com/

سلام علیکم.
نام شهیدان در ایران روی اکثر خیابانها و اتوبانها و دبستانها و دبیرستانها و حتا جانپناه روی کوه و حتا اتوبان بین دو قسمت دریاچه ی ارومیه هست. «گمنام» یعنی چی؟ آیا انتظار داریم چندصدهزار شهید جنگ، همه شان «مشهور» و «نام آشنا» باشند؟ مگر شدنی است؟
مگر شهیدان چه کسانی بودند، که قرار باشد در گمنامی زندگی نکنند و در گمنامی شهید نشوند؟ غیر از تعدادی سرتیپ و سردار، مگر می شود تمام چندصدهزار شهید جنگ، مشهور و نام آشنا باشند؟
شهید شهید است. ظاهراً اگر کسی قربت الی الله به میدان جنگ برود، شهید است. چه با امکانات کم بجنگد، چه با امکانات زیاد بجنگد. شهید شهید است. چه توسط نهادهای رسمی یک کشور، شهید نامیده شود، چه توسط نهادهای رسمی یک کشور، «به هلاکت رسیده» نامیده شود.
به هر حال از دوران ترکمنچای و گلستان و قبل از آن و از دوران میرزا کوچک خان و دوران پیشه وری و جنگ جهانی دوم و دوران مصدق و پس از مصدق و انقلاب 1357 و جنگی که عراق علیه ایران آغاز کرد و سپس ایران جنگ را در داخل خاک عراق ادامه داد، و بعدها، کشور ما بسیاری از هموطنانمان در راه وطن و دین جان خود را فدا کردند، و کشور را حفظ کردند.

کوثر دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 12:05

ممنون از شما بخاطر زنده کردن یاد این عزیزان

کوثر دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 12:03

سلام
یادشان گرامی وراهشان پر رهرو باد

آنتی ابسورد دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 11:07

یاران چه غریبانه رفتند از این خانه
یادشان گرامی
درود بر شما که یاد این بزرگان را زنده کردید

جواد خراسانی دوشنبه 3 مهر 1391 ساعت 01:13 http://cheshmejoo.blogfa.com/

سلام.
حضرت خمینی در ستایش ایشان فرموده است: " شهدا در قهقهه مستانه شان و در شادی وصلشان عند ربهم یرزقون اند. "

رضا و رضوان حضرت حق بر او و شهیدان باد !

شرف الدین یکشنبه 2 مهر 1391 ساعت 22:37 http://aldin.blogfa.com

متاسفانه از شهدا یاد که نمیکنند هیچ، بعضا مسخره کردن و نقد حرکت شهدا هم از پز های روشنفکری شده

شهید خرد یکشنبه 2 مهر 1391 ساعت 22:33 http://dinpajoohan.mihanblog.com/post/202

سلام

فکر میکنم شهدا هیچگاه دنبال نام و نشان نبودند و از این نظر زیاد فکر نمیکنم خود انها از فراموشی نامشون حسرت بخورن

اما اونا عاشق راهشون بودن و جونشونو هم برای همون دادن
الان باید به راه اونا اندیشید
وقتی رزمنده ای میخوست بره رو مین و پوتینشو دراورد و داد به رفیقش فقط به این خاطر که نمیخواست تو بیت المال خیانت کنه و الان متاسفانه میلیارد میلیارد بالا کشیده میشه و اتفاق خاصی نمیفته ، معنیش اینه که از راه شهید و فرهنگش جدایی وحشتناکی واقع شده که قطعا بسیار سنگینتر و سنگینتر و جبران ناپذیرتر از فراموشی اسم خالی شهیده.....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد