اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

بسم الله الرحمن الرحیم

یادتان هست که چهارده فروردین و اینجا گلایه کردم که تعطیلات عید هم تمام شد و ...

بله!

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند

باده از جام تجلی صفاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب قدر که این تازه براتم دادند

نیمه شب پریشب پسرم به اتفاق عروسم، تلفنی من و خانمم را به پشت بام خواستند! نگران شدیم که چه شده. وقتی هراسان و با دلهره رفتیم بالا، دیدیم که بساط شام آماده است و بلیط رفت و برگشت مشهد، که برای من و خانمم، شراکتی و بی خبر از ما تهیه کرده بودند، را هم، به ما هدیه کردند. غافلگیر شدیم و حسابی اشک شوق ریختیم. نتیجه ی این غافلگیری اینکه جای شما خالی، بعد از سالها چشم انتظاری و حسرت دیدار، ماه دیگر، بعد از روز پدر، عازم مشهد و زیارت امام رضا علیه السلام می شویم البته ان شاءالله و به شرط حیات. خدا روزی همه ی شما هم بکند