جامی جهانی پر از اشک، لبخند و خاطره

بسم الله الرحمن الرحیم 

اگر از بحثهای مربوط به توطئه و توهم توطئه و ورزش سیاسی و سیاست ورزشی و این حرفها بگذریم و به آن نخواهیم که اعتنا بکنیم؛ هر گونه مسابقه و رقابت ورزشی در ذات خودش، توی جامعه ایجاد شور و نشاط می کند. هنوز هیجان و شادی و خاطره ی مسابقه ی ایران و استرالیا و ایران و امریکا در اذهان ما باقی است و من امیدوارم این مسابقات هم بتواند چنین خاطره ای در ذهن ما به یادگار بگذارد.

 

اگر می شود تیمی مثل اسپانیا را که مدافع عنوان قهرمانی بود در همین دور اول از دور رقابتها به کنار زد و به خانه فرستاد، حتما هم می شود که از آرژانتین امتیاز گرفت من که خوشبین هستم و جسارت به خرج داده و می گویم که حتا می شود از آرژانتین برد!  

  

باور کنید اگر این بچه ها را رها کنند که بازی طبیعی خود را بکنند و آنها را به ضد فوتبال فرا نخوانند و به دفاع صرف وادار نکنند می توان شگفتی خلق کرد و از مقابل بازی با آرژانتین پیروز بیرون آمد. 

بله با نیجریه مساوی کردیم و اگر آرژانتین را بتوانیم ببریم، می توانیم خودمان را حتا در فینال و در پای قهرمانی ببینیم. باور کنید شدنی است. فقط باید بچه ها به این باور برسند.