کــــویــــر ســــبــــز

جهیزیه

بسم الله الرحمن الرحیم

خانواده ی ما در  آستانه ی جشن ازدواج دخترم قرار دارد بطوری که چند روز بیشتر با آن فاصله نداریم. همگی اعضاء خانه این روزها به شدت مشغولند. تهیه و تدارک جهیزیه از عمده ترین این مشغولیتهاست و تقریبا چند ماهی هست که مشغولش هستیم و این روزها به روزهای اوجش رسیده ایم. به خصوص تهیه ی اقلام ریز و درشتی که حتا در مخیله هم نمی گنجد که تهیه و تدارکش تا به چه حد، وقت گیر و هزینه بر و طاقت فرساست. اما یادآوری شیرین رسیدن به روز جشن عروسی، انگیزه و توان کافی به بانوان خانه می دهد که هر روز از صبح تا شب در تدارک و تهیه ی لیست جهیزیه مورد نظر باشند. امروز در این خصوص به طور اتفاقی عکسی در اینجا دیدم که به نظرم خیلی جالب آمد. با خودم گفتم شاید بد نباشد که در معرض دید و قضاوت شما هم قرار بدهم تا این لیست ساده از جهیزیه را با لیست های امروزی مقایسه کنید. به هر حال هر کدام از شما شناخت کامل و یا نسبی از آن دارید. بیشترین تمرکز خود را روی این عکس قرار دهید هر چند شروع زندگی با این لیست در این روزها سخت و حتا محال و غیر ممکن به نظر می رسد! از همه جالب تر برای من، تهیه و گنجاندن ده کیسه توتون توی این لیست است :)

پ ن: تاریخ و ساعت این پست رو عوض کردم تا حال و هوای وبلاگ هم عوض بشه. امروز روزیه که در انتظار رسیدنش بودیم و بالاخره موعدش رسید. بله امروز روز ازدواج دخترمه و به خونه ی بخت میره و من یک آرزو بیشتر ندارم و اونم این که از خدا میخوام خوشبخت بشند و سراسر عمرشون شاد و سعادتمند زندگی کنند. این آرزو رو برای تک تک جوانهای کشورم دارم. شما هم لطفا براشون دعا کنید

مصطفی ستاریان جمعه 18 اردیبهشت 1394 ساعت 16:00
نظرات 28 + ارسال نظر
صبا قلم چهارشنبه 2 اردیبهشت 1394 ساعت 01:13

با سلام
ومبارک باد
وان شاالله که خوشبخت بشوند
به این ها سیاهه جهیزیه میگفتند
وخوب حالا انقدر به مهریه کار دارند
که مقدارش کم باشه
ولی به جهیزیه که خانواده ی عروس باید زحمتشو بکشند
حتی سخنی نمی گویند واین دور از عدالت وانصافه
اونهم این حجم جهیزیه!!!
خداوند پشت وپناه جوانها باشد

سلام
خیلی ممنونم و ان شاء الله
بله سیاهه اصطلاحی بود که برای لیست جهیزیه اطلاق می شد.
با موج بیکاری و گرانی و از مد افتادن ازدواج، این روزها شاهد چرخش شرایط ازدواج هم هستیم. توی تهران حداقل اینطور مرسوم بود که قبلا خانواده ی عروس میان خواستگارها گزینش می کرد و کلی هم شرط و شروط برای داماد می گذاشت و الان ماجرا برعکس شده. به طوری که مثل خانم رجعت صدر صدای دختر خانمها هم از این تبعیض به صدا دراومده

یادخاطرات سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 22:47

سلام مجدد

عکس واقعا زیبا بود ودستتان درد نکند.

خانه مادربزرگ من همین طور بود .انسان در همچین خانه های جان می گیرد.
حالا باید آرزوی چنین خانه ای را داشته باشیم

البته در روستا های اطراف شهر ما هنوز چنین خانه هایی وجود دارد.

سرعت اینترنت پایین بود.طول کشید.

سلام
خوشحالم که خوشتون اومد و خاطراتی رو توی شما زنده کرد
بارها من آزمودم که ما هم سن و سالان علائق و مشترکات یکسان زیادی داریم و الان هم دوباره بهم ثابت شد. اصلا وجود یک نسل با این همه اشتراکات شاید بی سابقه باشه و تکرار ناشدنی.
سرعت اینترنت رو دستکاری کردند برای اعمال فیلترینگ جدید بر روی لاین و وایبر و اینستاگرام و...

یادخاطرات سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 22:00

سلام

ان شاالله مبارک باشد و زندگی پر برکتی داشته باشند.

من فکر میکنم استان اصفهان بیشترین جهیریه رابه دختران خود میدهند. در واقع وسایل هفتاد سال زندگی را دختر با خود به همراه میبرد.

فرق ندارد چه دارا چه ندار واین عجیب است.

تهیه جهیزه بسیار وقت گیره اما شیرین است چون ذوق دارد.

راستی شما شیر بها نمیگیرید؟؟؟؟

من هم با شما موافقم با اینکه گذشته زندگی با سختی ورنج بوده اما زندگی لذتبخش بوده. اما امروزه زندگیها دستخوش گرفتاری

است که خودمان برای خودمان درست کرده ایم.

از پدرم(روحشان شاد) می شنیدم که تعریف میکردند .دختر را باید به مردی دادکه وقتی به پشتش ضربه میزنند.یک وجب خاک ازروی لباسش بلند شود.

سلام
ممنونم و ان شاءالله
راستش تا مقایسه ای انجام نشه نمیشه گفت کجا جهیزیه ی بیشتری میدهند و کجا کمتر. تهیه ی جهیزیه عمدتا به اختیار بانوان است و اینها هم هر کجا برای جهاز برون می رند با دیدن خریدهایی که شده و با کنار هم گذاشتن این خریدها، روز به روز لیستی که باید تهیه بشه طولانی تر می شه
نه تنها شیربها نمی گیریم حتا گفتنش هم از مد افتاده
زندگی های قدیمی توی خونه های خشت و گلی به نظرم چنان لطف و صفایی داشت که امروزه هیچ اثری ازش نمونده! من این عکس رو چند ساعت پیش دیدم:
http://s6.picofile.com/file/8183998276/Lalejin_houses_43_.jpg
آرزوی زندگی توی این خونه رو دارم
خدا پدرتون رو بیامرزه و رحمت کنه من چند روز پیش برای ناهید خانم نوشتم از کاسبی دامغانی که به حقیقتا حبیب الله بوده و توی ذکر احوالش می گفتند پسری رو دیده بود مقید به نماز و به او گفته بود هر وقت قصد ازدواج کردی به خانه ی ما سری بزن
کار کردن برای قدیمی ها جزء مهمترین مولفه ها و شاخصه ها بوده که بدونند اهل تن پروری و تنبلی نیست و می گفتند کار می کنه و زندگی خودشو سر وسامان میده

ناهید سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 21:17

سلام داداش عزیز
مبارکه امیدوارم که عروس خانم و شازده داماد خوشبخت بشن ان شاالله
این لیست خیلی جالبه ، به خصوص جوراب ...حق داشتن ، الان هم یه وقتهایی می بینم که بعضی ها جوراب در رفته می پوشن یا با رنگ لباسشون ست نیست ، میگم مگه جوراب قیمتش چقده؟ چند جفت بگیرن بذارن خونه خب ، حتی بعضی ها رو دیدین موقعی که می خوان مهمونی برن یک جفت جوراب سالم پیدا نمی کنن ، اما راز 19 جفت را نوَفهمیدُم
الان که لوازم خونه خیلی گرونه و به همون نسبت توقعات عروس خانمها هم خیلی بالاست ، برادرم نیز برای دخترشون دارن به سلامتی جهیزیه تهیه می کنن ، می بینم یه سری ظروف دم دستی می خرند یه سری هم برای مهمون ، حتی قابلمه ها و کتری ها و پارچ و لیوان هم تقسیم بندی شده و خلاصه داستان تمومی نداره ، تازه غذا بپزن یه چیزی ، فردا برای شام و نهار نرن از بیرون غذا بگیرند ( حکایت آفتابه لگن هفت دست ، شام و ناهار هیچی ) من با برادر زاده م زیاد شوخی می کنم ، سرویس چینی 24 نفره گرفته ، بهش میگم شما تو خواب هم نمی تونید 24 نفر رو یک جا جمع کنید چه برسه مهمونی بدید
به هر حال امیدوارم همیشه سلامتی باشه ، ممنون از پست خوبتون

سلام خواهر گلم
ممنونم و ان شاءالله که همه ی جوانها خوشبخت بشند و بچه های ما هم همینطور
هر چند ده کیسه توتون و خود کیسه ی توتون و تعداد بقچه توی این لیست عجیب بود اما حقیقتا 19 جفت جوراب اونم وقتی خبری از آفتابه و لگن و کوزه و تشت و قابلمه و بادیه و این چیزا نیست خنده داره! علی الخصوص که ریش سفیدان هم جمع شده اند و سیاهه تهیه کرده اند و مهر و امضاء هم زیرش زده اند
یاد عکسی از وبلاگ عکاسباشی افتادم و رفتم پیداش کردم:
http://www.axgig.com/images/23894192659250144952.jpg
توی این آدرس گذاشته که عده ی زیادی سبیل به سبیل نشتند برای انجام مراسم خواستگاری
http://diyalogham1.blogfa.com/post/207
امروزه که تا به جوراب پاره ای اشاره کنید توی هر موقعیتی که باشند می گند عه عه عه لابد همین الان پاره شده
خب توی همه چیز به دور رقابت افتادیم و اینقدر زندگی رو توی لستهای بلند و بالای لوازم و مایحتاج و نیازمندیهای یک زندگی خوب جستجو می کنیم که از اصل غافل می مونیم
آخه الان توی خونه های پنجاه شصت متری که کل فضاش با مبل و میز ناهارخوری و تلویزیون پنجاه اینچ اشغال شده اصلا جا برای پهن کردن سفره برای بیست و چهار نفر میشه پیدا کرد؟

مریم سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 20:41

الان در حین آشپزی یاد یک چیزی افتادم ! چه ذهن فعالی دارم من ! همه جا در حال کار کردنه (در ضمن لوبیا پلو داریم نه تاس کباب )
یک خانم مسنی تعریف می کرد بعد از ازدواج مجبور شدم با یک پیرمرد و پیرزن (پدرشوهر و مادرشوهرش) زندگی کنم که برای هر کاری باید ازشون اجازه می گرفتم . یک شب با شوهرم رفتیم سینما و تا یک ماه مادرشوهرم با من دعوا می کرد و غر می زد که تو پول جمع کن نیستی و پسر منو به روز سیاه می نشونی !
به هر حال درسته که زندگی قدیمیها ساده تر بوده ، اما اونا هم بدبختی های خودشونو داشتند

منم داشتم راجع به نهالهای مختلف می خوندم و رفته بودم سراغ به و عجیبه که مطلبی دیدم که هم ارتباط پیدا می کنه با عادات قدیمی ها و ازدواج در زمان قدیم ( هر چند به قول آقای کاوسی شما باید یادتون باشه)
راستی اگر خواستید تاس کباب درست کنید به هم لازم دارید
http://khoshkroud.persianblog.ir/post/85/
زنان دانه به را می کوبیدند و در مقداری آب خیس می کردند و از لعاب به دست آمده ی آن، برای لوله کردن مو و صاف نگه داشتن آن استفاده می نمودند.
در یونان، افراد به عنوان تشریفات ازدواج از میوه به استفاده می کردند. آنها میوه به را به طرف ارابه عروس و داماد پرت می کردند. آنها بر این عقیده بودند که میوه به نشانه ای از باروری است و آن را به الهه عشق خود تقدیم می کردند.
فکرش رو بکنید اگر یکی از به ها به عروس یا داماد بخت برگشته می خورد احتمالا بر اثر ضربه ی وارده می مرد
من با وجود همه ی سختی های زندگی قدیمی ها حاضرم توی همون عصر و با همون امکانات زندگی کنم. اصلا من باید صد سال پیش به دنیا می اومدم

H.K سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 19:11 http://pangovan.blogsky.com/

خب این لیست ، لیستِ زمان خویش است!
آن زمان ممکن بود...
کیسه توتون
در باره درخت گوجه سبز ، به سایت "مفتی" اعظم سعودی ارواحنا فداش مراجعت کردم و طرح معما کردم...
خیلی زود به من جواب داد و فرمود دو احتمال است...
یک به علت تفاوت های دما و آب وهوا... درخت من دیرتر بار خواهد داد...
دوم... این که بعضی درختان میوه ممکن است به علت افسردگی گیاهی ، یک سال میوه ندهند...
بوده من خودم دیدم که درختی یک سال میوه نداده...
فرمودید عروسی...انشالله به سلامتی...

بله با این لیست دیگه کسی نمی تونه زندگی کنه!
در مورد گوجه سبز من اطلاعی نداشتم و شما باعث شدید که برم و در این مورد بخونم. اما می خواستم به نقش آب و هوا و خاک اشاره کنم. اصلا شاید بد نباشه که اینجا رو بخونید:
http://greenhorticulture.persianblog.ir/post/351/
خیلی ممنونم

مریم سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 19:10

دقت کردید قدیمی ها چقدر خوش خط بودند و چقدر خطهاشون به هم شبیه بوده ؟!
اما چقدر غلط املایی داشتند !
بوخچه !(بقچه) هوله !(حوله) (سفره )سرفه قند استحکام(استکان) مشرفه (مشربه)
دستتون درد نکنه خیییییییییییلی با حال بود .این سیاهه خیلی با حال بود
19 جفت جوراب ! چه خبره ؟ این قدیمیها نمی دونم چه انس و الفتی با جوراب داشتند که تا همین چند سال پیش برای عید دیدنی هم به بچه ها جوراب عیدی می دادند !
آقای ستاریان یک روز یک خانمی می گفت ما تا چند سال بعد از عروسی مون تلویزیون نداشتیم .همسرم کار می کرد و من صرفه جویی می کردم تا بالاخره تونستیم با پس اندازمون یک تلویزیون مبله ی 24 اینچ بخریم پارچه خریدم و یک رویه ی چین و واچین براش دوختم و تا مدتها ذوقشو می کردیم .
عروس و دامادهای امروزی از این نوع لذتها محرومند چون تا سالها به هیچ چی نیاز ندارند (حتی تا ماهها به بُنشن و سبزی خورشتی و گوشت مرغ و ماهی و ...هم نیاز ندارند)
البته نیازهای زندگی اینقدر زیاده که باز مجبورند هر دو نفر کار کنند تا بتونند ماشین یا خونه بخرند .

بله خوش خطی این لیست برای منم خیلی جالب بود
اما من هر چه کردم با وجود غلطهای املایی بعضی از کلمات نفهمیدم که یعنی چی؟ مثل مشرفه (مشربه) و حتا استحکام(استکان) که البته چون کنار قوری قندان و لیوان نوشته شده می شد حدس زد که منظور استکان باشه
برای 19 جفت جوراب منم خنده ام گرفت یاد آفتابه لگن هفت دست و شام و ناهار هیچی افتادم اصلا توی این لیست خبری از ظرف و ظروف و دیگ و کاسه و بادیه نیست!
خدایی با تهیه ی کامل مایحتاج زندگی مثل سبزی و گوشت و حبوبات و ... لطف و صفای زندگی از بین رفته و به قول شما ذوق و شوق خرید های آینده دیگه وجود نداره
جوانهای امروزی که می دوند بدنبال خوشبختی و فکر می کنند خوشبختی رو با پول میشه بدست آورد و البته هر روز هم بیشتر ازش دور می افتند

مریم سه‌شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 18:55

سلام
قطار قطار ط.ط.ط خالص 24 عیار تقدیم به عروس خانم و همسرش به مناسبت ازدواج فرخنده شون
مبارکشون باشند و ان شاءالله خوشبخت و سعادتمند بشن

سلام و خیلی ممنونم و آمین یا رب العالمین

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد